Thomas van Rijs
6 mei tot en met 4 juni
Opening 6 mei 17:00
Vriend van Bavink
Project Space Pacific Place
Geldersekade 30 Amsterdam
Op 6 mei opent de eerste solo expositie van Thomas van Rijs (1986) bij galerie Vriend van Bavink. In de schilderijen van Thomas van Rijs vormen jeugdherinneringen de basis. De herinnering aan plekken waar je als jongen een heel eigen universum creëert. Het soldaatje spelen, de ontdekkingstochten op het erf van een boer, het bouwen van hutten en de eindeloze meters braakliggend terrein achter het huis. De schilderijen zijn reconstructies van deze gefragmenteerde en vervlogen herinneringen.
Het werk van Thomas van Rijs is een archeologisch en antropologisch onderzoek naar zijn verleden, waarbinnen hij zijn vondsten en ontdekkingen als het ware in een surrealistische wunderkammer presenteert. Naast dat hij het onderzoekende karakter van zijn werk als conceptueel uitgangspunt neemt, is het ook letterlijk terug te vinden in de visuele en technische aspecten van de schilderijen. Van dichtbij zijn vaak de vele onderliggende lagen en met potlood gemaakte schetsen van voorgaande schilderijen nog als oude sporen of aardlagen zichtbaar.
De beeldtaal die Thomas van Rijs gebruik zijn ontleend aan bouwtekeningen, bordspellen, diorama’s, maquettes, computerspellen, en comics. Zijn fascinatie met de bovengenoemde – vaak nostalgische – onderwerpen functioneert als een oneindig beeldarchief. Van hieruit kan hij zijn belevenissen binnen deze fictieve wereld vormgeven. Het zijn elementen van vage herinneringen die als allegorieën op het schilderij worden gesitueerd. In veel gevallen is het geen letterlijke vertaling van de herinnering zelf maar eerder een herschepping of verbastering, zoals herinneringen immer door het verloop van tijd onderhevig zijn aan transformaties.
De typografische elementen, alledaagse objecten en voorwerpen die de schilderijen bevolken gaan onderling een dialoog aan en verliezen hierdoor hun oorspronkelijk lading. Deze dualiteit, tussen enerzijds herkenbare en anderzijds onherkenbare objecten en beeltenissen, zorgt voor vervreemding. De realiteit en de fictieve wereld wisselen elkaar constant af. De discrepantie die hieruit voort komt, zorgt voor een open narratief waarbij het de beschouwer vrij staat om een eigen interpretatie op de werken los te laten. Als kunstenaar vindt Thomas van Rijs deze kloof, tussen idee en interpretatie, erg fascinerend. Het is een gegeven waar hij voortdurend op probeert in te spelen of dat hij juist probeert te ondermijnen.
